Początek XV wieku, mieszkańcy ziem zagarniętych przez Krzyżaków mają dość ich ucisku, a gdy Wielkim Mistrzem zostaje Ulryk von Jungingen, konfrontacja państwa zakonnego z Polską wydaje się tylko kwestią czasu. Cofnijmy się o dziewięć lat. Zanim doszło do bitwy, która wyniosła Jagiellonów do rangi najważniejszych europejskich dynastii, na dwór Władysława Jagiełły przybywa Anna Cylejska. Wnuczka Kazimierza Wielkiego, mająca umocnić pozycję małżonka w Europie i dać mu następcę, zmierza na Wawel witana po drodze okrzykami: Oto Przyrodzona Królowa! Domina regina! Prostolinijna i prawa, pełna życia, wychowana, aby zasiadać na tronach Europy. Czy skruszy serce dumnego Jagiełły? Czy sprosta czasom, w których przyjdzie jej zasiadać u boku wielkiego władcy i okaże się królową oddaną swojemu narodowi? Cytaty: 1. „Niewiasty izmorza łez potrafią się dźwignąć. Zżałoby, straty istrachu. Ileż sił wniejednej!” 2. „Oco prosi niekochana By została pamiętana Oco prosi pokochana By została poniechana Dokąd idą kroki twoje Ja chcę byśmy szli oboje Za szmaragdu horyzonty Tam gdzie komin ipiec piąty Rozsiąść się za ciepłym stołem Patrzeć woczy sobie społem Bym mogła prosić cię od rana Bym została pamiętana (…)”