„(jednak z odniesieniem do awangardy)”. Radykalne poetyki w poezji polskiej na przełomie XX i XXI wieku

Książka „(jednak z odniesieniem do awangardy)". Radykalne poetyki w poezji polskiej na przełomie XX i XXI wieku wpisuje się w dyskusję o znaczenie i możliwości kontynuacji historycznej awangardy modernistycznej w obszarze współczesnej poezji polskiej. Centralny argument jest tu jednak o wiele bardziej skoncentrowany i precyzyjny. Nie stroniąc od dyskusji dotyczącej znaczenia terminu awangarda, Tomasz Cieślak-Sokołowski przyjmuje podejście pragmatyczne, w którym modernistyczna awangarda to pewien wyraźny sposób rozumienia relacji między formą a znaczeniem tekstu. Chodzi o takie podejście do poezji, w którym centralne dla niej staje się materialne, a więc konstrukcyjne i formalne pozycjonowanie tekstu poetyckiego.

Badając wyraźnie nakreślony okres najnowszej poezji polskiej – od połowy lat 80. po kryzys 2008 roku, który w efekcie przyniósł potrzebę kolejnego przemyślenia polityczności wiersza – Cieślak-Sokołowski bierze w pewnym sensie w nawias nadwyżkę pojęciowo-teoretyczną narosłą wokół pojęcia awangardy (czy nawet zasadności używania tego pojęciach w naszym momencie historycznym) i proponuje zamiast tego ścisłą i dokładną analizę tekstualną, dzięki której śledzi formalne afiliacje między wybranymi twórczościami w obrębie wskazanego okresu a estetyczną rewolucją historycznej awangardy.

Z recenzji dr. hab. Kacpra Bartczaka, prof. UŁ

Tomasz Cieślak-Sokołowski - doktor literaturoznawstwa; historyk i krytyk literatury. Adiunkt w Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Sekretarz redakcji „Dekady Literackiej" (2008-2011), członek redakcji czasopisma „Dekada Literacka" i „Nowa Dekada Krakowska" (2008-2022) oraz od roku 2013 redaktor prowadzący serwis krytyczny „Nowa Dekada" ( nowadekada-online.pl ). Po godzinach prezes Krakowskiej Fundacji Literatury. Ufa, że literaturę najnowszą warto widzieć wobec długiego wieku XX — dlatego zajmuje się przede wszystkim historią wczesnego i późnego modernizmu, ze szczególnym naciskiem na inwencyjne, awangardowe poetyki. Jest autorem dwóch monografii: Mój wszechświat uczyniony. O poezji Janusza Szubera (2004) i Moment lingwistyczny. O wczesnym pisarstwie Ryszarda Krynickiego i Stanisława Barańczaka (2012). Współtłumaczył także na język polski książkę Marjorie Perloff Modernizm XXI wieku. „Nowe" poetyki (2012).